Prostatitis wordt gewoonlijk een ontsteking genoemd die weefselzwelling veroorzaakt en de mannelijke prostaatklier bedekt, die zich direct onder de blaas bevindt. Behandeling van prostatitis vindt tegenwoordig plaats via vele moderne methoden, waaronder antibiotische therapie, fysiotherapie, hirudotherapie, kruidengeneeskunde, immunocorrectietherapie, prostaatmassage, correctie van de levensstijl.
Wanneer een patiënt een medische instelling binnengaat, onderzoekt de arts de patiënt op de aanwezigheid van de oorzaken die prostatitis veroorzaakten. Behandeling van de ziekte zal worden voorgeschreven afhankelijk van welke factoren hebben bijgedragen aan het ontstaan van de ziekte.
Behandeling van prostatitis begint met de diagnose van de ziekte, die in de eerste plaats een onderzoek van een uroloog omvat. Vervolgens gaat de arts verder met het onderzoeken van de buik en geslachtsdelen van de patiënt, palpeert de prostaatklier met een vinger en steekt deze in het rectum. Tijdens dit onderzoek kan de arts vergroting, zwelling en gevoeligheid van de prostaatklier diagnosticeren.
Na een rectaal onderzoek geeft de uroloog de patiënt opdracht om sperma, urine en prostaatsecreties te doneren. Deze analyses maken het mogelijk om de aan- of afwezigheid van tekenen van infecties daarin te beoordelen. Soms is een spermacultuur vereist.
De benoeming van urodynamisch onderzoek zal de arts in staat stellen te begrijpen hoe sterk de impact van de ziekte op het urineren is.
Transrectale echografie, evenals echografie van de nieren en de blaas, stellen de uroloog in staat om het volume en de structuur van de prostaatklier, het volume van de resterende urine, de aanwezigheid van een tumor of stenen in de blaas, de aanwezigheid van een bloedstolsel te beoordelen of stenen in het onderste derde deel van de urineleider.
Op basis van de bovenstaande analyses en onderzoeken schrijft de uroloog therapie voor voor zo'n verraderlijke en moeilijk te behandelen ziekte als prostatitis. Behandeling van prostatitis geeft alleen positieve resultaten als deze uitgebreid is en wordt geselecteerd door een bevoegde arts.
Antibacteriële behandeling van prostatitis
Vanwege het feit dat een ontsteking van de prostaatklier vaak besmettelijk van aard is, schrijven artsen een behandeling voor prostatitis voor als een antibiotische therapie. Het resultaat van de behandeling is alleen positief als de uroloog de juiste therapie kiest en de patiënt zich strikt aan de voorgeschreven therapie houdt. Er moet aan worden herinnerd dat de gestarte antibiotische therapie niet kan worden gestopt - op deze manier is het mogelijk om niet alleen het zieke orgaan, maar het hele organisme als geheel te schaden.
De patiënt moet de arts informeren over eventuele, soms niet eens significante veranderingen in zijn lichaam. Als de patiënt gedurende 2-3 dagen behandeling geen veranderingen heeft gevoeld, moet de arts het antibioticum door een ander vervangen, maar het niet annuleren.
Meestal worden breedspectrumgeneesmiddelen - penicillines - voorgeschreven voor behandeling.
Ook maakt de moderne geneeskunde op grote schaal gebruik van de middelen van de fluorochinolongroep. Microben ontwikkelen geen resistentie tegen deze medicijnen - dit is een van de belangrijkste eigenschappen van deze antibiotica.
Bovendien schrijven veel artsen voor behandeling geneesmiddelen van de tetracyclinegroep voor.
Soms worden zeer effectieve medicijnen van de nieuwe generatie gebruikt.
Antibacteriële behandeling van prostatitis bij patiënten met chronische prostatitis duurt ongeveer anderhalve maand. In gevorderde gevallen wordt de behandeling van prostatitis verlengd tot 16 weken. Af en toe ontwikkelt de patiënt tijdens antibiotische therapie intestinale dysbacteriose. In dit opzicht wordt de patiënt het gebruik van geneesmiddelen voorgeschreven die de darmmicroflora herstellen.
De dosering en het regime van medicatie wordt in elk geval individueel door de uroloog voorgeschreven.
Fysiotherapie activiteiten
Behandeling van prostatitis door fysiotherapie bestaat uit het gebruik van verschillende methoden, waarvan de belangrijkste echografie, lasertherapie, elektrische stimulatie, magnetotherapie, microgolftherapie, UHF, galvanisatie, medicijnelektroforese, darsonvalisatie, therapeutische microclysters, baden, modderprocedures zijn.
Echografie wordt gebruikt als hoogfrequente golven die een persoon niet kan horen.
Lasertherapie is een vrij veel voorkomende, bijna pijnloze methode. Het is het effect van laserstralen op de weefsels van een ziek orgaan of op reflexogene zones.
Behandeling van prostatitis met behulp van elektrische stimulatie is het effect van een elektrische impulsstroom die samentrekkingen van de spieren van het orgel veroorzaakt. Elektrische stimulatie is onderverdeeld in rectaal, perineaal en urethraal.
Magnetotherapie is de behandeling van prostatitis door blootstelling aan een constant magnetisch en wisselend laagfrequent veld op de weefsels van het aangetaste orgaan.
Microgolftherapie bestaat uit het blootstellen van de aangetaste weefsels aan een hoogfrequent elektromagnetisch veld.
UHF is een complex van therapeutische maatregelen met behulp van condensatorplaten die op de weefsels zijn aangesloten.
Galvanisatie is een behandelingsmethode door lage continue stroom en lage spanning toe te passen.
Medicinale elektroforese is een gelijktijdig effect op weefsels van een laagvermogen gelijkstroom en speciale medicijnen die met zijn hulp in weefsels worden geïntroduceerd. De stroom verhoogt de ionische activiteit in de weefsels, terwijl het farmacologische effect van medicijnen optreedt.
Darsonvalisatie is een behandelmethode door middel van een sneldovende hoogfrequente, laagvermogen pulsstroom met hoogspanning.
Therapeutische microclysters zijn klysma's waarvoor verschillende kruideninfusies en afkooksels worden gebruikt.
Baden die worden gebruikt om de ziekte te behandelen, worden algemeen of lokaal voorgeschreven. Tijdens de baden worden verschillende medicinale vloeistoffen van verschillende temperaturen gebruikt.
Modderprocedures - het gebruik van therapeutische modder. Therapeutische maatregelen kunnen het gebruik van externe moddertoepassingen of het inbrengen van modderwatten in de anus omvatten.
Hirudotherapie
Bloedzuigers zijn een prachtig geschenk van de natuur aan de mensheid. Met behulp van deze levende wezens kunnen veel ziekten worden genezen, waaronder prostatitis. Behandeling van prostatitis met bloedzuigers vindt plaats volgens het volgende schema: bloedzuigers worden op punten op 3 cm van de anus (anus) geplaatst en de instelling moet lijken op de letter "X". Het midden van de letter is de anus, de uiteinden van de letter zijn de plaats van de bloedzuigers.
Een iets andere behandelmethode wordt ook veel gebruikt: nadat ze zich ongeveer 2 cm in elke richting hebben teruggetrokken uit de mediane hechtdraad van het perineum, worden bloedzuigers geïnstalleerd. Het wordt niet aanbevolen om bloedzuigers direct op de naad van het perineum te installeren. De kuur is ongeveer 4-5 behandelingen. In één sessie worden 4 bloedzuigers gebruikt. Neem na elke sessie een pauze van 5-6 dagen.
fytotherapie
Fytotherapie is een complex van therapeutische maatregelen met medicinale tincturen, afkooksels, sappen, infusies bereid uit geneeskrachtige planten. Sommige van deze geneesmiddelen moeten inwendig worden ingenomen, terwijl andere uitwendig worden gebruikt en in de urethra worden geïnjecteerd. Fytotherapie is een aanvullende behandelmethode die het lichaam helpt om sneller met de ziekte om te gaan.
Voor de vervaardiging van afkooksels worden meestal de schors, zaden, wortels, knoppen en wortelstokken van planten gebruikt, voor infusies - bloemen, bladeren, gras en stengels. Er zijn een groot aantal recepten voor de bereiding van medicijnen.
Een van de meest populaire recepten is een infusie van berkenknoppen en haver gemengd met een infusie van rozenbottels (1: 1), die 1 of 2 keer per dag in een half glas wordt ingenomen.
Tinctuur van paardenkastanjeschil (giet 250 ml van 25 g fijngehakte schil, laat 10 dagen in het donker staan, af en toe schudden). Zeef daarna de tinctuur, neem 3 keer per dag 30 druppels.
Pers sap uit peterselie en meng met eventuele honing (1: 1), gebruik 3 keer per dag voor 2 tafels. lepels.
Immunocorrigerende behandeling van prostatitis
Behandeling van prostatitis bestaat ook uit het verhogen van de immuniteit en het activeren van de afweer van het lichaam. Artsen schrijven in dit geval immunocorrectietherapie voor. Het omvat de inname door de patiënt van verschillende vitamines, immunomodulatoren, biostimulantia, kruidengeneesmiddelen en andere middelen.
Het gebruik van fondsen door patiënten met chronische prostatitis, waarvan de behandeling op een complexe manier werd uitgevoerd, verhoogt de effectiviteit van de therapie en draagt bij aan een langer behoud van de verkregen resultaten. Het medicijn wordt goed verdragen, heeft geen contra-indicaties. Het kan worden gecombineerd met elke andere therapie.
prostaat massage
Behandeling van prostatitis met prostaatmassage is een onaangename, maar zeer effectieve manier om de ziekte te genezen. De massage wordt uitgevoerd door een ervaren arts. Eerst voelt hij met behulp van een gehandschoende wijsvinger de prostaatklier, in een poging de parameters, de mate van pijn, de verhouding tussen de rechter en linker lobben van de klier vast te stellen, en ook om de kwaliteit van het slijm in de rectum. Daarna begint de arts zelf met de eigenlijke massageprocedure.
Lifestyle Correctie
Om stagnatie van bloed in de prostaatklier te voorkomen, moet de patiënt veel bewegen, wandelen, sporten, enzovoort.
Het optreden van prostatitis wordt vaak veroorzaakt door een zittende levensstijl, zittend werk, zeldzame geslachtsgemeenschap. Ze veroorzaken stagnatie van het bloed in de prostaatklier. In deze situatie, met een therapeutisch doel, krijgt de patiënt fysieke activiteit (haalbaar), therapeutische oefeningen, wandelen in de frisse lucht, een speciaal dieet, enz.
De complexe behandeling van patiënten met chronische prostatitis moet dus het volgende omvatten:
- antibacteriële therapie (alleen bij patiënten met chronische prostatitis van infectieuze aard, inclusief latente);
- symptomatische behandeling om de belangrijkste manifestaties van de ziekte te elimineren;
- pathogenetische therapie gericht op het herstellen van de microcirculatie in de prostaat, het herstellen van de afvoer van de prostaatklieren door de uitscheidingskanalen, het normaliseren van het plassen, het stabiliseren van het immuunsysteem en het hormonale systeem en het voorkomen van overmatige vorming van fibreus weefsel.
Er zijn veel tekenen die de patiënt erop wijzen dat prostatitis zich in zijn lichaam heeft "gevestigd". De behandeling van deze ziekte is zeer complex en langdurig en geeft alleen positieve resultaten als de patiënt zich strikt aan alle instructies van de uroloog houdt.